วันขอบคุณพระเจ้าไม่ใช่วันหยุดทางศาสนาหรือความรักชาติและไม่ได้เกี่ยวข้องกับกลุ่มชาติพันธุ์
หรือชาติใด ๆ : มันเป็นการเฉลิมฉลองระดับชาติของความจริงที่ว่าเรารอดชีวิตมาได้อีกปีกินไก่งวงเพื่อสังเกตข้อเท็จจริงนั้นและอาจถ้าเราเลือกขอบคุณเทพเจ้าของทางเลือกของเรา เราแลกเปลี่ยนของขวัญและส่งการ์ดไม่กี่ใบ มันเป็นวันพฤหัส วันที่ไม่เกี่ยวข้องกับระบบความเชื่อใด ๆ และมันพยักหน้าขอบคุณชาวอเมริกันอินเดียนที่มีเหตุผลที่ดีที่จะรู้สึกน้อยกว่าความตื่นเต้นเกี่ยวกับวันที่สี่ของเดือนกรกฎาคมและวันโคลัมบัส
”What’s Cooking” ฉลองวันหยุดด้วยการบอกเล่าเรื่องราวที่เชื่อมโยงกันเกี่ยวกับครอบครัวชาวอเมริกันสี่ครอบครัวที่เป็นชาวแอฟริกันอเมริกันยิวละตินและเวียดนาม พวกเขาทั้งหมดให้บริการไก่งวงไม่ทางใดก็ทางหนึ่งล้อมรอบด้วยอาหารแบบดั้งเดิมจากสัญชาติของพวกเขา บางคนเบื่อไก่งวงและพยายามปลอมตัวในขณะที่สาวเวียดนามอเมริกันเห็นน้ําพริกที่เกิดขึ้นและบ่นว่า”ทําไมคุณถึงต้องการให้ไก่งวงมีรสชาติเหมือนทุกสิ่งที่เรากิน”
ครอบครัวเหล่านี้ถูกนํามารวมกันโดยผู้สร้างภาพยนตร์ Gurinder Chadha ผู้หญิงชาวอินเดียของบรรพบุรุษชาวปัญจาบและรากเหง้าของเคนยาซึ่งเติบโตในลอนดอนและตอนนี้แต่งงานกับ Paul Mayeda Berges ชาวอเมริกันครึ่งญี่ปุ่น มันไม่ทําให้เธออยากยิ้มเหรอ? เธอกํากับ พวกเขาร่วมเขียน
เรื่องราวทั้งสี่เรื่องเกี่ยวข้องกับช่องว่างของคนรุ่นเนื่องจากสมาชิกในครอบครัวที่มีอายุมากกว่ายึดติดกับประเพณีและกบฏที่อายุน้อยกว่า แต่เนื่องจากเรื่องราวถูกเรียงรายอย่างชํานาญเข้าด้วยกันภาพยนตร์จึงไม่รู้สึกเหมือนเป็นแบบฝึกหัด: แต่ละเรื่องราวยืนอยู่ด้วยตัวเองแน่นอนว่าช่องว่างของรุ่นลงไปมากกว่าหนึ่งชั่วอายุคน เดนนิส เฮย์สเบิร์ต และ อัลเฟร วูดาร์ด รับบทเป็นพ่อแม่ของนักศึกษาวิทยาลัยที่อยากหัวรุนแรงมากกว่ามืออาชีพ แต่อีกแหล่งหนึ่งของความตึงเครียดที่โต๊ะคือการปรากฏตัวของแม่ของพ่อที่หล่อตาฝึกหัดมากกว่าเมนูของลูกสะใภ้ของเธอและตกใจว่ามันขาดมักกะโรนีและชีสรายการบังคับในทุกงานเลี้ยงแอฟริกันอเมริกันแบบดั้งเดิม
ครอบครัวชาวเวียดนามเปิดร้านวิดีโอ คุณยายเหงียน (Kieu Chinh) แน่นอนว่าถูกหลอมรวมน้อยกว่าครอบครัวของเธอ แต่ในห้องครัวดวงตาของเธอพลาดอะไรไปและความคิดเห็นที่แข็งแกร่งของเธอถูกบังคับใช้เกือบทางจิต มีปัญหากับเด็ก ๆ : ลูกสาวมีเพศสัมพันธ์หรือไม่และลูกชายมีส่วนร่วมกับแก๊งหรือไม่? โจนเฉินรับบทเป็นแม่ผู้สร้างสันติภาพในครอบครัวที่มีพ่อที่ปกครองอย่างแข็งขันเกินไป
วันขอบคุณพระเจ้าลาตินเริ่มต้นอย่างไม่สบายใจเมื่อเด็ก ๆ อยู่ที่ซูเปอร์มาร์เก็ตและวิ่งไปหาพ่อของพวกเขา (Victor Rivers) ซึ่งแยกตัวออกจากแม่ของพวกเขา (Mercedes Ruehl) พวกเขาเชิญเขามาทานอาหารเย็นโดยไม่ถามเธอ ในทางกลับกันเธอไม่ได้บอกพวกเขาว่าเธอได้เชิญแฟนใหม่ของเธอครู
คู่รักชาวยิว (Lainie Kazan และ Maury Chaykin) ทักทายลูกสาวของพวกเขา (Kyra Sedgwick)
คนรักของเธอ (Julianna Margulies) และป้าบี (Estelle Harris) หนึ่งในผู้หญิงเหล่านั้นที่ถามคําถามที่ไม่มีชั้นเชิงซึ่งคุณไม่สามารถเชื่อว่าเธอทํามันโดยบังเอิญ พ่อแม่ยอมรับเลสเบี้ยนของลูกสาว แต่สูญเสียที่จะอธิบาย (พวกเขาควรส่งเธอไปที่ kibbutz นั้นหรือไม่)ในระหว่างวันที่ยาวนานนี้ความลับจะถูกเปิดเผยหัวใจจะถูกกีดกันความแค้นเก่าตัดสินคนใหม่เริ่มต้นการตั้งครรภ์ประกาศการให้อภัยที่ได้รับและไก่งวงแกะสลัก และหม้อหลอมจะเคี่ยวเล็กน้อยเช่นเมื่อสาวละตินนําแฟนเอเชียของเธอกลับบ้าน (พี่ชายของเธอพยายามทําให้เขารู้สึกเหมือนอยู่บ้านด้วยการสนทนาที่อบอุ่นเกี่ยวกับ Jackie Chan และ Bruce Lee) หากเด็กชายชาวเอเชียรู้สึกอึดอัดใจที่โต๊ะของแฟนสาวเขาสะท้อนให้เห็นว่าเธอไม่ได้รับการต้อนรับเลยในบ้านของครอบครัวของเขา หรือเธอคือ?
ทั้งหมดที่ฉันได้กล่าวมาสะท้อนให้เห็นถึงการออกแบบของภาพยนตร์เรื่องนี้ ฉันแทบจะไม่เริ่มแนะนําพื้นผิวและความสุข มีตัวละครมากมายที่วาดอย่างสดใสด้วยอารมณ์ขันและชีวิตดังกล่าวจนเรื่องย่อเป็นไปไม่ได้ สิ่งที่แปลกคือคาถาที่หนังสาน ในตอนท้ายมันมีความรู้สึกเสียวซ่าของความสุขในการดูว่าวันขอบคุณพระเจ้านี้สิ้นสุดลงอย่างไรและเรื่องราวของมันได้รับการแก้ไขอย่างไร ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาภาพยนตร์วันขอบคุณพระเจ้าส่วนใหญ่เกี่ยวกับครอบครัวในสงคราม นี่คือสี่ครอบครัวที่มีไม่ทางใดก็ทางหนึ่งเริ่มการเจรจาสันติภาพสิ่งที่ทะเยอทะยานภายใต้ “เกือบมีชื่อเสียง” คือความกตัญญูของคาเมรอนโครว์ วิลเลี่ยม มิลเลอร์ ของเขาไม่ใช่คนแปลกแยก แต่เป็นเด็กที่มีโชคลาภที่จะมีแม่ที่ยอดเยี่ยมและน้องสาวที่ดีได้พบกับร็อคสตาร์ที่เหมาะสมในรัสเซล (อาจมีคนผิด) และจะมีความรักต่อเพนนีเลนที่จะติดอาวุธให้เขาในอนาคตและทําให้เขาเข้าใจความลึกลับของผู้หญิงอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น มองไปที่วิลเลียม — อย่างจริงจังจับบันทึกเทปของเขาพยายามที่จะได้รับการสัมภาษณ์หมดหวังไปที่ Bangs สําหรับคําแนะนํากลัวเป็น Ben Fong-Torres รางเกี่ยวกับกําหนดเวลาบดขยี้เมื่อมันดูเหมือนว่าเรื่องราวของเขาจะถูกปฏิเสธ — เรารู้ว่าเรากําลังมองไปที่เด็กที่มีสิ่งที่ถูกต้องและจะไปไกล สักวันหนึ่งเขาอาจกํากับหนังอย่าง “เกือบมีชื่อเสียง” หมายเหตุ: ทําไมพวกเขาถึงให้คะแนน R กับภาพยนตร์ที่สมบูรณ์แบบสําหรับวัยรุ่น?
